- ραθάμιγξ
- -ιγγος, ἡ, Α1. σταγόνα, σταλαγματιά2. (για στερεό) κάθε διασκορπισμένο μόριο, κόκκος, σπυρί («ἡνίοχον κονίης ῥαθάμιγγες ἔβαλλον», Ομ. Ιλ.)3. κηλίδα, στίγμα.[ΕΤΥΜΟΛ. Άγνωστης ετυμολ. Πρόκειται πιθ. για εκφραστικό σχηματισμό σε -ιγξ (πρβλ. στροφάλ-ιγξ) από αμάρτυρο αρχικό τ. *ῥαθ-αμός (πρβλ. οὐλ-αμός) απ' όπου και το ρ. ῥαθαμίζω. Ο τ. όμως που παραδίδει ο Ησύχιος «ῥαθμίζεσθαι- ῥαίνεσθαι» οδηγεί πιθανότατα σε αμάρτυρο τ. *ῥαθμός ο οποίος θα μπορούσε να συνδεθεί με το ρ. ῥαίνω* (πρβλ. βαθμός: βαίνω). Ο Ησύχιος επίσης παραδίδει τους τ.: ῥαθαίνω (σχηματισμένος πιθ. κατά το ῥαίνω) και ῥαθάσσω (πρβλ. σταλάσσω: στάζω)].
Dictionary of Greek. 2013.